Jongeren aan het woord: ‘Welkom thuis’

Welkom thuis

“En nadat Jezus gedoopt was, kwam Hij meteen op uit het water; en zie, de hemelen werden voor hem geopend, en Hij zag de Geest van God als een duif neerdalen en op Zich komen. En zie, een stem uit de hemelen zei: Dit is Mijn geliefde Zoon, in Wie Ik Mijn welbehagen heb!” Mattheüs 3:16-17 (HSV)

In het boek ‘Eindelijk thuis’ schrijft Henri Nouwen over de terugkomst van de verloren zoon. In het boek wordt de link gelegd tussen de geschiedenis van Jezus’ doping en de gelijkenis van de zoon die met zijn deel van de erfenis naar een ver land ging om alles te verkwisten. Nadat de zoon al het geld had opgemaakt, kwam er een zware hongersnood in het land en begon hij gebrek te lijden. Hij besloot terug te gaan naar zijn vader. Tot verbazing van de zoon stond zijn vader al op hem te wachten. Hij werd met open armen door zijn vader ontvangen. Het was alsof de vader zei: ‘jij bent mijn geliefde, in wie ik mijn welbehagen heb.’

Net als de verloren zoon ga ik ook steeds weg van huis. Ik ontvlucht de omarming van mijn Vader en zoek naar liefde op andere plaatsen. Ik ben doof geworden voor de stem die mij de geliefde noemt en ik heb de enige plek verlaten waar ik die stem kan horen. Intussen ben ik zo bang om niet bemind te worden. Zo bang om bekritiseerd, genegeerd of over het hoofd gezien worden. Ik ben voortdurend strategieën aan het ontwikkelen om mijzelf te verzekeren van de liefde die ik nodig heb. Ik klamp mij aan mensen vast omdat ik hoop dat zij mij de liefde waar ik zo naar verlang kunnen geven. Terwijl ik daarmee bezig ben, verwijder ik mij steeds verder van het huis van mijn Vader. Waarom heeft de Vader mij toegestaan van huis weg te gaan?

De Vader houdt zoveel van mij dat hij mij niet wilde dwingen om thuis te blijven. Hij liet mij in vrijheid gaan. Deze liefde maakt het mij mogelijk om mijn leven te zoeken, te verliezen en terug te vinden bij Hem. Ik word zo bemind dat mij de vrijheid gegund is om mijn huis te verlaten. Maar ik weet dat ik elke keer terug naar huis mag keren. Elke keer kom ik biddend tot God en zeg ik dat ik het niet waard ben om zoon of dochter genoemd te worden. Toch fluistert Hij zacht: ‘welkom thuis, mijn geliefde.’

Belinda Post (21)

Print your tickets