Zoals jullie je misschien herinneren van mijn stukje in het vorige kerkenblad, ben ik in september begonnen met mijn studie in Wageningen. Ik schreef dat ik zenuwachtig was om mijn vertrouwde leventje achter te laten. Ik ben intussen een aantal maanden bezig met mijn studie en heb de eerste studiepunten binnen. Het is hier fantastisch! Als ik over het campusterrein loop krijg ik het gevoel dat alles mogelijk is. Dit is te merken in alle faciliteiten die de universiteit aanbiedt. Je kunt hier van alles. Voor elk onderwerp dat je kunt bedenken is wel een commissie of vereniging. Ook merk ik dat duurzaamheid echt centraal staat. De universiteit biedt van alles aan om duurzaamheid, gezondheid, kennis en gezelligheid te promoten. Er worden bijvoorbeeld verschillende lezingen en cursussen aangeboden, er wordt iedere dag vers eten bereid in de restaurants op de campus, er is een sportcentrum met zalen, buitenvelden en een zwembad waar dagelijks activiteiten worden georganiseerd. Daarnaast is er een gigantische bibliotheek met werkplekken, relaxruimtes, vergaderzalen en een unieke verzameling aan boeken. In de Keuzegids las ik zelfs dat de universiteit van Wageningen 18 jaar op een rij als beste universiteit van Nederland is verkozen! Dit zijn allemaal fantastische dingen, maar ik vind het moeilijk om God dagelijks te blijven zoeken nu ik zo word overladen met nieuwe indrukken en ervaringen. Bij de studentenvereniging heb ik weliswaar mijn wekelijkse bijbelkring, maar hoe kan ik God iedere dag mijn eerste prioriteit laten zijn? Ik weet dat God getrouw is, maar ik weet ook dat geloven geen automatisch proces is. Geloven is doen. Geloven is volhouden. Geloven is iedere keer beseffen dat ik God nodig heb. Ik denk dat het een voortdurend zoeken is. Ik ben God zo dankbaar voor alles wat hij aan mij geschonken heeft. Ik hoop vanuit deze dankbaarheid te leven en mij in te zetten voor Zijn koninkrijk op deze fantastische plek.

Belinda Post (18).