De K(r)oning
Een historische en memorabele dag vorige week zaterdag voor de inwoners van Groot-Brittannië: koning Charles III werd gekroond. En niet alleen de Britten keken mee; honderden miljoenen mensen wereldwijd schakelden in via de diverse media. Ook ik keek met belangstelling naar deze bijzondere gebeurtenis. Je maakt niet zo snel een kroning van een monarch mee.
Met verwondering zag ik de uitgebreide en eerbiedige rituelen. Wat me absoluut opviel was het christelijke aspect; Charles is nu het hoofd van ‘the Church of England’. In woord en zang werd Gods naam geprezen, en zo werd benadrukt dat God uiteindelijk de Koning met hoofdletter is. Ik besefte wat een rijke en laagdrempelige manier van het Evangelie verspreiden dit is.
Het meest bijzondere vond ik de vijf minuten durende preek van de aartsbisschop. Rake woorden, die bij veel mensen ongedwongen de woonkamer binnenkwamen:,,Zijn troon was een kruis. Zijn kroon waren doornen. Zijn regalia zijn wonden. Wij allen zijn door God opgeroepen om te dienen. Hoe je dat ook verwezenlijkt. Wij kunnen allen kiezen voor Gods weg. We kunnen de Koning der koningen zeggen: wees genadig, opdat ik in uw dienst volmaakte vrijheid vind.’’ Een harde oproep tot bekering en overgave.
Het is vandaag Hemelvaartsdag. Jezus ging terug naar Zijn Vader en besteeg de troon, als de Koning met hoofdletter. Vlak na het opvaren waren er plots twee mannen in witte kleding. Zij deelden mee: ‘Hij zal op dezelfde wijze terugkomen als u Hem naar de hemel hebt zien gaan’. Met en door die hoopvolle belofte mogen wij uitzien. Tot dat moment luidt de opdracht: ‘’En Hij zei tegen hen: Ga heen in heel de wereld, predik het Evangelie aan alle schepselen.’’ (Markus 6:15) Of het nu voor een wereldpubliek is of je (ongelovige) naaste.
Ik wil graag afsluiten met het laatste couplet van het lied ‘Op die heuvel daarginds’: ‘k Klem mij daarom aan Golgotha’s kruis, tot de Heer komt en met Hem het loon, als die grote dag aanbreekt en Hij ons dat kruis, eens verwisselt voor d’eeuwigheidskroon.
Ruben Romkes