Een oud gebed voor een nieuw jaar

Ik was het zelf niet gewend, maar toen ik een paar jaar geleden verkering kreeg, kwam ik erachter dat het voor sommige christelijke gezinnen gewoonte is om met oud en nieuw Psalm 90 te lezen. Net iets voor twaalf uur, zodat je midden in de feestelijkheden even wordt stilgezet en leest uit Gods Woord.

De eerste keer begreep ik eigenlijk niet zo goed waarom deze Psalm bij oud en nieuw past. De tekst is grotendeels wat negatief, en dat past niet bij het vuurwerk en de gezelligheid van de jaarwisseling. Het duurde dus ook een paar jaar voordat ik me af ging vragen wat deze Psalm me te zeggen had.

Psalm 90 is een gebed van Mozes, waarin hij het verschil tussen God en de mens benadrukt. God is eeuwig, en wij mensen hebben een kort leven. In dit leven hebben we dan ook nog te maken met moeite en verdriet. Mozes lijkt zich haast af te vragen of het leven wel zinvol is, als we onszelf met God vergelijken.

Toch staat in deze Psalm precies wat we nodig hebben. God wordt beschreven als iemand bij wie je terecht kunt, en ook als degene die ons liefde en blijdschap geeft. In het Nieuwe Testament wordt ons duidelijk dat God deze liefde ook heel persoonlijk aan ons wil geven in Zijn Zoon Jezus.

Uiteindelijk zijn er misschien wel honderd Bijbelteksten die bij oud en nieuw zouden passen, maar ik snap nu wel waarom Psalm 90 geen verkeerde keuze is. De boodschap die met onze leeftijd te maken heeft en de herinnering aan de grootheid van God kun je goed met je meenemen in het nieuwe jaar.

Nu vult iedereen hun oud en nieuw op hun eigen manier in, maar misschien dan voor iedereen die Psalm 90 niet kent; probeer vijf minuten te vinden op die lange oudejaarsavond, en lees met Mozes mee. Hij heeft het duizenden jaren geleden eens gebeden, en na al die keren oud en nieuw is het nog steeds gewoonte, een goede gewoonte.

Matthias Oost (24)