Geestelijk volwassen

De bladeren aan de bomen beginnen te verkleuren, de dagen worden langzaam maar zeker korter en het nieuwe kerkelijke winterseizoen is sinds deze week weer in volle gang. Afgelopen zaterdag vond het mannenontbijt plaats in de huiskamer van De Poort. Dominee Krooneman stond – in het kader van het jaarthema ‘Dat je groeien mag’ – stil bij de woorden uit Efeze 4:11-15. Het begrip ‘geestelijke volwassenheid’ komt hierin naar voren. Wat betekent dat eigenlijk precies?

Duidelijker kan het niet: volgens de Nederlandse wet ben je volwassen als je achttien jaar bent. Maar wanneer ben je geestelijk volwassen? Die vraag bespraken we aan de ontbijttafel met elkaar. Het leverde bescheiden antwoorden op. Jezelf geestelijk volwassen noemen is niet zomaar iets. Het voelt een beetje als ‘voltooid christen’ zijn. Met onze dagelijkse tekortkomingen rijmen die twee woorden tijdens onze tijd hier op aarde niet met elkaar. Toch ben je altijd op weg naar geestelijke volwassenheid; het is een groeiend proces.

‘Eigenlijk zou je moeten geloven als een kind’, kwam als antwoord op tafel. Een mooie, misschien in eerste instantie tegenstrijdig klinkende uitspraak. Als leerkracht in het basisonderwijs ervaar ik hoe leerlingen het geloof in de praktijk beleven. De gesprekken die ik met kinderen heb op geestelijk vlak, inspireren me enorm en laten mij zien dat God niet alleen in de harten van volwassen mensen leeft, maar ook in die van de jeugd. Het ‘geloven als een kind’ betekent voor mij: God volkomen vertrouwen op Zijn woord en beloftes, ondanks de vragen die er misschien zijn.

Geloven als een kind betekent echter niet dat we net zo hulpbehoevend als een kind moeten worden. Geloven is doen, en God vraagt iets van ons. Na het afleggen van belijdenis klinkt vaak ‘welkom in de strijd’: een verwijzing naar de eigen zoektocht naar een heilige levenswandel, te midden van zonde, verleidingen en tegenslagen. Hierin zou ik graag nog meer het vertrouwen van een kind willen krijgen – vertrouwen op God en Zijn voorzienigheid. Komend winterseizoen hoop ik in elk geval opnieuw verder te groeien in het geloof, op weg naar een uiteindelijke geestelijke volwassenheid.

Ruben Romkes (23)