(Goede) voornemens

Goede voornemens. Een jaarlijks terugkerend thema waar we vast allemaal eens aan mee hebben gedaan. Ook in mijn omgeving kwam de welbekende vraag vlak voor de jaarwisseling weer op tafel: ‘Hebben jullie nog goede voornemens voor komend jaar?’ Meestal is er wel te voorspellen welke voornemens voorbij zullen komen: gezonder eten, meer bewegen, minder schermtijd, meer Bijbellezen, enzovoort. Elk jaar hetzelfde, wat aangeeft dat er blijkbaar ergens iets misgaat. Zo ook bij mij. Meerdere jaren probeerde ik nieuwjaarsdag in het teken te laten staan van een nieuw begin, een startschot om te gaan werken aan alles wat ik dacht te moeten verbeteren. Dit jaar besloot ik het anders te doen. Mijn goede voornemen was om minder goede voornemens te hebben. Om me niet druk te maken om alles wat beter kon, maar me gewoon te richten om het werk dat mijn hand vond om te doen.

Inmiddels zijn we ‘Blue Monday’ alweer voorbij, een dag die in het leven is geroepen, juist omdat de meeste goede voornemens geen stand houden. De afgelopen twee weken heb ook ik me krampachtig vastgehouden aan mijn goede voornemen. Toch is het gaan kriebelen toen ik mensen om me heen zo goed bezig zag. Ik wilde mezelf niet met anderen vergelijken, maar misschien kon ik ook wat meer uit mijn Bijbel lezen, mijn telefoon er minder bij pakken en beter voor mijn lichaam zorgen. Inmiddels zijn alle klassieke voornemens er dus toch ingeslopen.

Toch was deze ‘Blue Monday’ niet al te blue. Ik moest denken aan het kinderliedje dat we vroeger allemaal hebben geleerd: ‘Lees je Bijbel, bid elke dag, dat je groeien mag’. We leerden als kind al dat het Gods bedoeling niet is dat we stilstaan. We mogen ook groeien, en gaan leven hoe God het zo graag voor ons wil. Als verantwoorde rentmeesters, maar volledig in Zijn genade. Dat betekent dus dat we helemaal niet zo hard hoeven te rennen om maar de beste versie van onszelf te worden, maar dat we onze handen mogen uitstrekken, en ons mogen overgeven aan Zijn vormende handen. Klinkt misschien eng, maar dat valt best mee. Want Zijn last is licht, en Zijn juk is zacht! (Mattheus 11:30)

Ruth Oost (20)