‘Nee sorry, ik heb het druk’

We leven in een wereld die constant in beweging is, als een rad op een kermis dat nooit stopt met draaien. Tussen werk, hobby’s, kerk, familie, vrienden en andere verplichtingen lijkt het alsof we nauwelijks tijd hebben om adem te halen. Dit gevoel van eindeloze drukte is niet nieuw (alleen tegenwoordig moet je óók nog eens een deel van je tijd opofferen om alles op sociale media vast te leggen). Vroeger was alles misschien simpeler, maar ‘druk’ hadden ze het in de tijd van de Bijbel al.

Jezus nam vaak de tijd om zich terug te trekken en te bidden, zelfs wanneer Hij in het midden was van zijn vrienden en volgelingen. In Markus 1:35 staat: ‘’’s Morgens heel vroeg, toen het nog nacht was, ging Jezus naar buiten. Hij ging naar een eenzame plek om te bidden.’’ Dit klinkt voor ons niet raar dat Hij dit doet, misschien zelfs wel vanzelfsprekend, aangezien er veel meer voorbeelden staan beschreven waar Jezus juist de eenzaamheid opzoekt. Maar als je bedenkt hoeveel mensen elke dag op Hem wachtten en hoeveel er nog gedaan moest worden, is het eigenlijk bijzonder. Toch vond Jezus het essentieel om deze momenten van rust en stilte te hebben.

In onze eigen levens is het net zo cruciaal als 2000 jaar geleden om momenten van rust voor jezelf te creëren. Het is niet egoïstisch om tijd voor jezelf te nemen, het is zelfs noodzakelijk. We kunnen de drukte van de wereld niet op pauze zetten, maar we kunnen wel bewust kiezen wanneer we er even uitstappen. Ik vind dat zelf moeilijk en laat me graag opgaan in al die drukte. Een (te) volle agenda kan soms juist extra energie geven, omdat je aan het eind van de dag het gevoel hebt dat je belangrijk was of ergens een positieve impact op hebt kunnen maken.

Een moment van rust hoeft niet altijd een groot gebaar te zijn. Het kan een kort moment van gebed zijn, een wandeling, of simpelweg even stilstaan bij wat je voelt en denkt. Wanneer je een stap terug doet, maak je ruimte voor wat bezinning. Het geeft je de kans om je te heroriënteren en om te beslissen welke delen van je leven écht belangrijk zijn. Zoals Jezus tijd nam om tot zichzelf te komen en te bidden met God, kunnen wij tijd nemen om onze eigen prioriteiten af en toe eens kritisch te bekijken, want waar zijn we nou eigenlijk allemaal zo druk mee bezig? Leg die bezem neer.

Drukte is onvermijdelijk, maar hoe we ermee omgaan is een keuze. Als zelfs Jezus, met alle verantwoordelijkheden die Hij had, tijd vond om te rusten en te bidden, dan is het voor ons minstens net zo belangrijk om hetzelfde proberen te doen. In die momenten van stilte kunnen we God vinden en, misschien ook niet geheel onbelangrijk, onszelf.

Gert Jan van der Gugten (23)