We zijn vrij!

Op 5 mei vieren we in Nederland onze vrijheid. We herdenken het einde van de Tweede Wereldoorlog, dit jaar tachtig jaar geleden. We waren weer vrij. Velen gaven daarvoor hun leven.

Als kind ging ik met mijn vader naar de dodenherdenking bij het monument op Urk. Later volgde ik elk jaar de nationale herdenking op televisie. Het is goed dat we hier elk jaar bij stilstaan op een waardige manier. En dat we de dag erna de vrijheid vieren. Want vrijheid vraagt iets van ons, niet alleen op 4 en 5 mei, maar elke dag.

Vrijheid vraagt dat we blijven luisteren naar elkaar. Begrip tonen. Respecteren dat iemand anders denkt dan jij. Oog houden voor elkaar en elkaars gevoelens. Je uitspreken waar dat nodig is of juist zwijgen als dat beter is.

In Galaten 5:1 schrijft Paulus: “Christus heeft ons bevrijd, opdat wij in vrijheid zouden leven.” Paulus spreekt hier over een geestelijke vrijheid: niet langer gebonden zijn aan het juk van de wet om in vrede met God te leven, maar vrijgemaakt door geloof in Jezus Christus. Die vrijheid is ons niet goedkoop gegeven; ze kostte het hoogste offer: het leven van Gods eigen Zoon.

Ook onze maatschappelijke vrijheid, de vrijheid waarin we vandaag mogen leven, is duur betaald. Ongekend veel mensen hebben hun leven gegeven opdat wij vandaag in vrede en veiligheid zouden kunnen wonen. Vrijheid bestaat niet bij vrijblijvendheid. Ze vraagt om waakzaamheid, dankbaarheid en verantwoordelijkheid.

Elke zondag staan we stil bij de vrijheid die we van God ontvangen hebben – niet verdiend, maar uit genade. En elk jaar herdenken we de offers voor onze maatschappelijke vrijheid, om die dankbaar te vieren.

Vrijheid is kostbaar. Laten we haar koesteren, in ons land en in ons hart.

Marcelle de Boer-van der Sloot (29)