Wentel je WEG op de Heere
Vorige week vrijdag zat ik in de trein naar Amsterdam en luisterde ik naar de Eerst Dit-podcast. Die dag was de tekst van de dag Psalm 37:1-11. Vers 5 werd hier specifiek in belicht: “Wentel uw weg op de HEERE en vertrouw op Hem, Hij zal het doen.” En dit raakte mij ergens. Er staat namelijk niet: “Wentel je obstakel op de HEERE” of “Richt je op het rotsblok dat je tegenhoudt.’’ Nee, er staat de weg. En dat zette me aan het denken.
Want eerlijk is eerlijk: mijn dagen zijn momenteel goed gevuld. Ik ben bezig met de masterstage, het schrijven van mijn thesis, mijn bijbaan bij de ChristenUnie en ondertussen bereiden we onze bruiloft én de start in ons nieuwe huis voor. Soms is dit best wel veel om te combineren en vraagt dit ook wel om stevige discipline, maar bovenal zie ik het als zegeningen van Boven. Toch merk ik dat mijn aandacht soms onbewust naar de ‘hobbels’ op de weg gaat: wat er nog moet gebeuren, of het allemaal wel goed gebeurt, waar ik tegenaan loop in mijn loopbaan, wat nog niet duidelijk is en ga zo maar door. Maar juist daar herinneren teksten als Spreuken 3:5-6 me aan: “Vertrouw op de HEERE met heel je hart en steun op je eigen inzicht niet. Ken Hem in al je wegen, dan zal Hij je paden rechtmaken.” En in het verlengde daarvan klinkt Jozua 1:9 als een krachtige bemoediging: wees sterk en moedig, wees niet bang – want God gaat met je mee, waar je ook gaat.
Wat een geruststelling: we hoeven het niet alleen te doen. Niet alles hoeft meteen opgelost. Hij wijst de weg, en Hij gaat voorop! Om of over het obstakel heen.
En Hij doet meer: Hij brengt ook mensen op je pad om die weg samen mee te bewandelen. Voor mij is Jacob zo iemand. Iemand die me helpt om niet blind te staren op het rotsblok, te blijven hangen in wat nog moeilijk is, maar die me herinnert aan het grotere plaatje: het uitzicht achter het rotsblok. Samen bouwen aan wat komt, in vertrouwen, liefde en geloof. Onder Zijn onmisbare zegen.
Waar je naar kijkt, beweeg je naartoe. En wat je aandacht geeft, groeit. Dus richt ik me op Hem – op de weg die Hij wijst, stap voor stap, samen.
En voor jou, als je dit leest en het voelt alsof het rotsblok op je drukt of je hele weg verspert, hoop ik dat deze overdenking je mag bemoedigen. De HEERE ziet jou. Hij vraagt niet van je om alles zelf op te lossen. Hij nodigt je uit om je weg aan Hem toe te vertrouwen. Hij is erbij, elke stap. Misschien voel je het niet altijd, maar Hij wijkt niet van je zijde. Hij geeft kracht voor vandaag, moed voor morgen – en mensen om samen mee te lopen. Je hoeft het niet alleen te doen.
Elloise Bakker (26)