Dag 18
Lukas 9: 28-36
De verheerlijking op de berg
En er kwam een stem uit de wolk, die zei: Dit is Mijn geliefde Zoon, luister naar Hem! (Lukas 9: 35 HSV)
Jezus was met Petrus, Johannes en Jakobus op een berg geklommen om te bidden.
Toen Jezus aan het bidden was begon Zijn gezicht te glanzen en Zijn kleren werden verblindend wit.
Er waren ineens twee mannen met Jezus aan het praten het waren Mozes en Elia.
Petrus en de anderen schrokken wakker en zagen Jezus met Mozes en Elia praten.
Toen Mozes en Elia zouden vertrekken zei Petrus tegen Jezus: ‘Meester, het is maar goed dat wij hier zijn!
Wij zullen drie tenten opzetten, één voor u, één voor Elia en één voor Mozes.
Maar Petrus was nog niet uitgesproken of er kwam een wolk die de Mozes en Elia weer opnamen.
Er kwam een stem uit de wolk, die zei: ‘Dit is Mijn geliefde Zoon, luister naar Hem!
Wat een bijzondere gebeurtenis, allereerst de gedaanteverandering met daarbij de aanwezigheid van Mozes en Elia en vervolgens de stem van God horen.
Ik weet niet hoe jullie dit vinden maar ik had graag één van de discipelen geweest…
Of toch niet? Is dit toch wat te dichtbij voor ons?
Willen wij zo dicht bij het aangezicht van God leven?
Willen wij de weg met Jezus meewandelen naar het kruis? Willen wij het kruis voor hem dragen zoals Simon van Sirene moest doen?
Of is dat te dichtbij, zouden wij ons in die tijd durven uiten als volgers van Jezus?
Zouden wij wel een discipel willen zijn, een volgeling en leerling van Jezus.
Laten we dankbaar zijn voor het geschenk in de kribbe, onze verlosser die voor ons naar de aarde is gekomen als een klein hulploos kind, die onze zonden zou wegnemen.
Laten we luisteren naar Jezus en Jezus volgen, ons kruis met Hem dragen.
Onze schuld, het verdriet van de wereld, het verdriet in ons leven laten we het op Zijn kruis leggen. Hij gaat voor ons uit. Alleen Gods geliefde en uitverkoren zoon kan ons redden.
Op weg naar het kruis, voor ons, voor jou, uit genade.
Amen!